مدلسازی ریاضی راکتورهای سوسپانسیونی پلی وینیل کلراید پتروشیمی اروند و بررسی افزایش میزان بازده و کاهش سیکل زمانی هر راکتور

چکیده: امروزه در تولید پلی وینیل کلراید به روش سوسپانسیون( تعلیقی) فاز پراکنده شامل قطرات مونومر وینیل کلراید همراه با آغازگر و پایدارکننده درون فاز پیوسته آبی پخش می شوند و هر قطره مونومر به صورت یک راکتور ناپیوسته عمل می کند و با توجه به حلالیت بسیار کم پلیمر در مونومر، از همان ابتدای واکنش دو فاز غنی از مونومر و غنی از پلیمر ظاهر می شوند، همچنین با توجه به نقطه جوش بسیار پایین مونومر( 4/13- درجه سانتی گراد)، واکنش در راکتورهای پتروشیمی اروند تحت فشار و شرایط عملیاتی دمای 60-50 درجه سانتی گراد و فشار 11-7 بار انجام می شود. هدف از تحقیق حاضر، مدلسازی رادیکال آزاد پلیمریزاسیون وینیل کلراید در پتروشیمی اروند می باشد. در این مدل به محاسبه درصد تبدیل برحسب تابعی از زمان و نیز خواص مولکولی (وزن مولکولی پلیمر) با استفاده از روش ممان ، توسط برنامه کامپیوتری مطلب پرداخته شده است. پروفایل های درصد تبدیل مدل تحقیق با مدل کیپاریسیدس مقایسه شده است. نتایج دو مدل به دست آمده بسیار شبیه به هم بوده است. اختلافات مشاهده شده بین دو مدل ناشی از کنترل نفوذ بین واکنشهاست. یعنی در محدوده اختلافات، سرعت واکنش توسط نفود کنترل می شود. منحنی توزیع وزن مولکولی از نوع توزیع نسبتا پراکنده به دست آمده است، با توجه به اینکه هر چه منحنی توزیع وزن مولکولی پهن تر باشد، پراکندگی وزن مولکولی زنجیره های نمونه پلیمری بیشتر است. همچنین در این تحقیق، راهکارها و روشهای دستیابی به تولید بیشتر در راکتورهای s-pvc پتروشیمی اروند، به منظور افزایش بهره وری و کاهش زمان پلیمریزاسیون با استفاده از نرم افزار polymer plus ارائه شده است.